Rozdział 15

oczami Julii

Kiedy się obudziłam, natychmiast przypomniałam sobie że dzisiaj wyjeżdżamy i na samą myśl o tym uśmiechnęłam się. Dopiero po dłuższej chwili zorientowałam się że w łóżku oprócz mnie jest ktoś jeszcze.

-Louis!- krzyknęłam

-Co... co się stało?-spytał zaspany.

-Co ty tu robisz?

-Spałem- odpowiedział z rozbrajającą szczerością, on chyba wcale nie zdawał sobie sprawy gdzie jest

-No dobrze cieszę się że spałeś ale czemu razem ze mną.?- szturchnęłam go go w ramie bo właśnie przewracał się na drugi bok.

-Bo śnił mi się koszmar i musiałem do ciebie przyjść Harry-powiedział nadal zaspany.

-Harry?! Jaki Harry? To ja Julia pamiętasz?-pomachałam mu ręką przed nosem.

-Julia?-mruknął jak by mnie nie pamiętał-Julia!- otrzeźwiał w parę chwil.- O mój Boże Horan mnie zabije.

-Jak to czemu?-spytałam.

-No bo wczoraj odbyliśmy razem pewna rozmowę jak spałaś i on mi się wygadał to znaczy nam wszystkim że jesteście razem..- pokiwałam głową- Młoda naprawdę to było niechcący – zaczął się plątać .

-Louis poczekaj usiądź i uspokój się w takim stanie nic nie zdziałasz-usiadł na łóżku poczekał chwilę i wrócił do tłumaczenia się.

-No to tak... w nocy śnił mi się zły sen i przyszedłem do Harrego ale najwidoczniej musiałem pomylić drzwi a ty przecież jesteś do niego tak podobna... Bardzo cię przepraszam. Wiem że możesz byś na mnie zła ale ja naprawdę nie chciałem nie to ze nie jesteś ładna i fajna niby chciałbym... Nie to znaczy... masz chłopaka no i jest nim Niall a on jest chorobliwie zazdrosny. Nawet o nas bardziej niż o innych kolesi... A do tego jesteś dla mnie jak siostra z trudno iść z siostrą do łóżka prawda? On mnie zabije na miejscu... albo przestanie karmić albo jeszcze gorzej każe Harremu mnie karmić a on nie umie gotować!! wiec i tak mnie zabije tylko śmiercią głodową albo zatruje....- znowu zaczął panikować a ja wybuchnęłam śmiechem. Lou zrobił dziwna minę i zaczął mnie łaskotać. Nagle do pokoju wszedł Zayn.

- Co się stało Jul's- spytał apotem zobaczył Louisa.- Spałeś z nią?- krzyknął- OOO to teraz Niall cię zabije.-Lou rzucił mi spojrzenie w stylu ,, A nie mówiłem” A tak przy okazji to gratulację Julia wiedziałem że prędzej czy później to się stanie. Zaczęliśmy wszystko tłumaczyć. W połowie wszedł Harry ale on zrozumiał tylko tyle że Louis spał ze mną. Natychmiast podbiegł do mnie i przytulił.

-Co ci zrobiło to bydle?-spytał i nie czekając na odpowiedź łypnął na Louisa- jak mogłeś zrobić coś takiego naszej małej siostrzyczce? I jak mogłeś zrobić coś takiego mnie? Myślałem że mnie kochasz.

- Ale Harry to nie tak jak myślisz!- powiedział żałośnie Lou

-Nie interesuje mnie to od dziś koniec z jedzeniem i marchewkami!!! I nie odzywam się do ciebie.

-Harry po pierwsze; nie jestem taka mała, jestem od ciebie młodsza tylko rok i kilka miesięcy więc odczep się.- powiedziałam i jednym ruchem wyrwałam się z jego objęć. Najwyraźniej zaskoczyła go moja siła ale szybko się ocknął.

-Tak czy tak stary Niall cie zabije a marchewek i tak nie dostaniesz.- stwierdził Hazza.

-Kogo zabiję i za co? -spytał właśnie wchodzący Niall.

-Louisa, za to ze spał z Julia. -odpowiedział mu Harry, mój chłopak nie przyjął tego tak spokojnie bo ruszył w stronę niewinnego Louisa z zaciśniętymi pięściami. Szybko stanęłam między nimi.

-Niall to nie tak, proszę usiądź.-powiedziałam i niemal siłą odciągnęłam go od Boo Beara i usadowiłam na łóżku. Co prawda posłuchał ale jego wzrok nadal ciskał błyskawice.

-Wiec ja było.? Spytał patrząc na mnie a jego oczy już nie były ciemne i gniewne, były szare smutne. Szybko opowiedziałam im wszystko na koniec wszedł Liam i na szczęście zrozumiał więcej niż Harry.

-Już widzisz? Nic między nami nie zaszło.- powiedziałam łagodnie a jego oczy zaczęły odzyskiwać naturalną niebieska barwę.- A teraz wszyscy marsz do pokoi się przebrać.

bo dziś wyjeżdżamy- zarządziłam. Tak w temacie ubrań sama nie wiedziałam co na siebie włożę bo miałam na sobie starą piżamę Louisa w marchewki a moje wczorajsze ubrania były całe pokrwawione i podarte. Liam jakoś odczytał moje myśli bo powiedział:

-Nie martw się wczoraj Danielle dała mi trochę ubrań dla ciebie są w tej torbie.- wskazał na łóżko. A ja dopiero zauważyłam ze jest już ubrany.

-Łał szybki jesteś- szepnęłam

-Tak Liam prowadzi z nas najzdrowszy tryb życia. Mogę się założyć ze już biegał i zjadł śniadanie-powiedział Harry.

-No właśnie śniadanie co dzisiaj jemy?-spytał Niall.

-Omlety-odpowiedziałam bez namysłu.-a teraz do pokoi tym razem na serio.

-Julia dla mnie nic nie róbcie idę do Danielle spędzimy ten dzień ze sobą bo nie będziemy widzieć się jakiś czas. ...

-Dobra znikaj ale nie na długo.

-Sie wie- powiedział i z bananem na twarzy i pobiegł na dół po chwili usłyszeliśmy dźwięk zamykanych drzwi

-A wy co?-spytałam chłopaków przebywających nadal w pokoju.- Jeszcze tutaj? Jazda się ubierać bo śniadania nie będzie!-zagroziłam. Podziałało na wszystkich.. z wyjątkiem z Nialla. Spojrzałam na niego pytająco.

-To mój pokój...-wyjaśnił z zawadiackim uśmieszkiem.

-Oj Niall czy mógłbyś wyjąc?-poprosiłam robiąc maślane oczka.

-Nie sądzę- odparł a mi do głowy wpadł pewien pomysł.

-Dobrze ale ja się przebieram.-powiedziałam i zaczęłam wyciągać ciuchy.

-Dobra..-powiedział zdziwiony, wyjęłam stanik uważnie go obserwując.- zarumienił się ale nie odwrócił. Zaczęłam unosić bluzkę delikatnie. do góry... wyżej... kiedy bluzka była na wysokości mniej więcej stanika odwrócił się. Ja szybko się przebrałam.

-Zdałeś- powiedziałam i dałam mu buziaka. Zrobił zaskoczoną minę ale nic nie powiedział. Każdy wie ze prawdziwy dżentelmen odwróci wzrok w towarzystwie przebierającej się damy... nawet jeśli to jego własna dziewczyna

Kiedy weszłam do kuchni jeszcze nikogo nie było. Wzruszyłam ramionami i zabrałam się przygotowaniem śniadania. Omlety zajęły mi dwadzieścia min. Po chwili wpadłam na kolejny świetny pomysł. Dla Louisa przygotowała sok z marchewki. Na omlecie Harrego syropem namalowałam kota a na omlecie Nialla koniczynkę. Zayn dostał lusterko. Spojrzałam na zegarek minęła godzina. Poczekam jeszcze dziesięć min postanowiłam. Nagle poczułam ze w kieszeni spodni coś jest. Kiedy do niej sięgnęłam zobaczyła ze to jest notesik. Na pierwszej stronie widniał napis ,, Niech służy ci dobrze" i podpis Danielle. Jak miło.. postanowiłam w nim zapisywać wszystkie spostrzeżenia na temat chłopców. Kiedy skończyłam zapisywać to co już wiem ponownie spojrzałam na zegar. Minęło już piętnaście minut. Idę po nich. 

******************************************************

Wczoraj było aż 95 wyświetleń bloga. Jesteście naprawde super. 

Tylko proszę weźcie skomentujcie. Chociaż raz... Zależy mi na tym. Bardzo dziękuję dwóm dziewczyną a mianowicie BlueRose i Caroline1881 Jesteście super ze to komentujecie. No i jak zwykle macie tu obrazki specjalnie z dedykiem dla tych dziewczyn.

     Moje ulubione zdjęcie Nialla  

  Omomomom...  :3