Rozdział 21

                                                          *Oczami Julii *

  W końcu  wylądowaliśmy. Nie było za tak strasznie jak myślałam na początku. Ale nadal nie mam zamiaru wsiadać do samolotu bez potrzeby. Martwi mnie Zayn niby Niall z nim porozmawiał ale czuję że ja muszę zrobić to jeszcze raz. No i do tego Harry... kiedy wychodził z samolotu był jakiś niewyraźny ale za to Zaynowi humor się poprawił. Teraz ważne jest tylko to by wejść do domu. Nagle ktoś złapał mnie i zaczął mną kręcić w kółko, zaczęłam piszczeć jak mała dziewczynka.

-I teraz cię nie puszczę dopóki nie przyznasz że jestem najwspanialszym chłopakiem na ziemi-Powiedział Niall w taki sposób ze niemal widziałam ten cwaniacki uśmiech.

-Dobra... Jesteś najwspanialszym chłopakiem na ziemi- wyszeptałam mu w kark.

-Wiem- odparł- A teraz powiedz to całej Ziemi. -postawił mnie tak że patrzyłam mu prosto w oczy.

-Co?!-wybałuszyłam oczy.

-TO!!! Krzyknij to co przed chwila wyszeptałaś...

-Ale Niall...-spróbowałam coś powiedzieć ale nie mogłam bo blondas mi przerwał.

-JULIA JEST NAJWSPANIALSZĄ DZIEWCZYNĄ KTÓRA STĄPAŁA PO TEJ ZIEMI!!!!!!!!-krzyknął na całe gardło- O właśnie tak jak ja to przed chwilą zrobiłem.

-Niall....-znowu spróbowałam ale nadal bez skutku.

-Dobra jeśli nie chcesz tego robić to nie... po prostu myślałem... ech nie ważne- i odszedł z opuszczoną głową. Boże że też nie pozwolił mi dojść do słowa. Natychmiast pobiegłam do punktu z którego nadawane są różne komunikaty. Wyrwałam zaskoczonej kobiecie mikrofon i wykrzyczałam do niego

-NIALLU HORANIE JESTEŚ NAJWSPANIALSZYM CHŁOPAKIEM KTÓRY STĄPAŁ PO TEJ ZIEMI I... KOCHAM CIE!!!!!!!-wrzasnęłam. A potem wybiegłam z pomieszczenia rzucając w locie Dziękuję i wpadłam  w ramiona Irlandczyka.

-Chciałam ci powiedzieć ze boli mnie gardło- wyszeptałam z chrypą.

-jaki ja głupi-powiedział między jednym pocałunkiem a drugim.

-Tak jesteś głupi ale mój- wyszeptałam i nagle wokół nas rozległy sie brawa. Zarumieniłam się i spojrzałam na blondasa. Ten wziął mnie na ręce i zaczął biec przed siebie. Przebił się przez tłum i dopadł naszej grupki znaczy reszty zespołu i kota.

-Nie mogłaś głośniej?-spytała Lou z przekąsem.

-.....- nie mogłam nic powiedzieć, słowa utkwiły mi w gardle. Straciłam głos..... Spojrzałam groźnie na Irlandczyka, który zareagował śmiechem. Wsiedliśmy do auta  i ruszyliśmy do nowego domu... a ja rozpoczęłam nowe życie, bez tych wszystkich problemów, bez matki ,która mi groziła i tych innych zmartwień o których wolałam nie myśleć... 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *    

Hej dziewczyny!

Jak się podoba??? ;)

Naprawdę przepraszam że jest tak krótko…

Ale to nie moja wina… to moja szauma :P

Jak się podobają nowe piosenki?? ^^

Mi baaardzo! ;3

 3majcie się. Koffam Was!!!!! 

Ps. Ten rozdział dodaję już ja ( Blue Rose )... oczywiście pisała go Daria i tylko mi dała do wstawienia :) 

Musicie wiedzieć że Daria, chociaż ma karę to i tak specjalnie dla Was "wkrada się" na kompa i pisze rozdziały. Dlatego pomyślałam że skoro się tak dla Was naraża (xD) to mogłybyście zrobić jej niespodziankę i napisać pod tym postem więcej komentarzy :)

Jeśli czytasz, napisz chociaż krótkie "fajne". To wiele czasu nie kosztuje, a na pewno będzie dla niej dobrą motywacją ;*

Wszystkie komentarze później wydrukuję i jej przekażę ;)

Jak coś to żeby nie było: Daria nic nie wie o moim szatańskim pomyśle :D

 No i tu dla was zdjęcie